Igrzyskowa Setka

Igrzyskowa Setka, czyli wszystko, co najpiękniejsze w Krynickich Biegach Górskich złączone w jedną całość. Niezapomniany wschód słońca na wieży widokowej, poranne arie na zboczach Jaworzyny Krynickiej, stada owiec w pobliżu sądeckich bacówek, liczne źródła wód mineralnych, które są prawdziwym Skarbem Sądecczyzny. Aria Kiepury, Powrót Nikifora oraz zaginione łemkowskie wsie, Królowa Beskidu Niskiego – Lackowa i solidna dawka przewyższeń w jednym. Zwiedzicie wszystkie stacje narciarskie w okolicy Krynicy, lecz na żadnej z nich nie pojedziecie wyciągiem, za którym zapewne nie raz zatęsknicie! A na koniec nagroda – meta na słynnym Krynickim Deptaku. Kryniczanki łyk i znów będziecie gotowi na kolejne krynickie wyzwania!

Ale po kolei.

Na trasę ruszycie punktualnie o 03:00, na pokonanie której będziecie mieć aż dwadzieścia jeden godzin. Po krótkim asfaltowym odcinku, który możecie potraktować jako rozbiegówkę wpadniecie na stok narciarski Henryk SKI, który poprowadzi Was na Krzyżową (817 n.p.m.). Już na tym krótkim 2-kilometrowym fragmencie trasy będziecie mieli do pokonania około 250 metrów w górę, więc rozgrzejecie się na pewno. Dalej w dół przez Przełęcz Krzyżową skierujecie się ku „Słotwiny Arenie”, skąd zaczniecie mocny podbieg wzdłuż krzesełkowego wyciągu ku ścieżce w koronach drzew. To prawdziwa gratka dla koneserów pięknych widoków, ponieważ panorama rozciągająca się z wieży jest naprawdę spektakularna.

Na kolejnym kilometrze będziecie mogli złapać oddech, ponieważ biegnie on grzbietem ku Drabiakówce (893 n.p.m.). Zaraz za jej szczytem trasa odbija mocno  w lewo i prowadzi w dół, w stronę kolejnej stacji narciarskiej położonej u podnóża Jaworzyny Krynickiej. Tutaj przy dolnej stacji wyciągu krótka przerwa i regeneracja oraz łyk wody dla ochłody przed wspinaczką Trasą FIS, Stąd zaczniecie mozolną 3-kilometrową wspinaczkę na szczyt Jaworzyny.

Następny etap Igrzyskowej Setki o długości 11 kilometrów prowadzi czerwonym szlakiem przez Runek na Łabowską Halę. Ten odcinek powinniście pokonać dość szybko, ponieważ biegnie on grzbietem pasma Jaworzyny Krynickiej. Przy schronisku PTTK będą na Was czekać nasi wolontariusze z solidnym zaopatrzeniem. Przed wojną swój dom myśliwski miał w tym miejscu hrabia Stadnicki, który ma wielkie zasługi w ochronie beskidzkich lasów przed rabunkową wycinką.

Kiedy opuścicie punkt kontrolny, skierujecie się żółtym szlakiem pod Parchowatkę. Zachowajcie czujność, bo w pewnym momencie trasa odbije mocno w lewo i już poza szlakiem poprowadzi Was do Wierchomli Małej. Ten luźny odcinek zwiastuje oczywiście dalsze nieco mocniejsze atrakcje. Z tego miejsca do Bacówki nad Wierchomlą będziecie mieli 5 kilometrów i około 350 metrów przewyższenia. Przy schronisku, które słynie z domowej, przyjaznej atmosfery i dobrej kuchni będzie znajdował się trzeci punkt kontrolny.

Po krótkim popasie ruszycie dalej na Wielką Pustą (1061 n.p.m.), ze szczytu której zbiegniecie „wartko” w dół do Szczawnika wprost w ramiona wolontariuszy stacjonujących w Pensjonacie Endorfina, znajdującym się na 44 kilometrze. No i teraz się zacznie! Na sześciu kilometrach pokonacie aż 550 metrów przewyższenia. Na szczycie Jaworzyny Krynickiej będziecie mogli solidnie odetchnąć i odzyskać mocno nadwyrężone siły.

Pocieszające jest to, że wyżej już nie będzie. Pamiętajcie jednak, że dalej pobiegniecie wzdłuż wyciągu narciarskiego w dół do Czarnego Potoku. Na tym zbiegu na pewno nie odpoczniecie. Wasze „czwórki” zapłoną żywym ogniem. Kiedy dobiegniecie do asfaltu i czerwonego szlaku, skręcicie w prawo a po kilkuset metrach odbijecie w lewo. Trasa będzie początkowo prowadzić mocno w górę w kierunku Krzyżowej, a następnie w dół, już do Krynicy-Zdroju. Ostatnie 1,5 kilometra będzie wiodło ulicami uzdrowiska na deptak, gdzie ulokowaliśmy szósty punkt kontrolny z bogatym menu oraz przepakami i depozytami.

Był Beskid Sądecki, no to najwyższy czas rozpocząć przygodę z tajemniczym Beskidem Niskim, którego legendę i magię buduje burzliwa historia i folklor Łemków. To kraina zamieszkiwana przez niezwykłe i nie zawsze przyjazne istoty. W leśnych ostępach i uroczyskach można spotkać płanetników, którzy są obdarzeni mocą panowania nad pogodą, baczę i bajczychę, obdarzonych darem jasnowidzenia lub bosorkę, która ma moc rzucania uroków. O duchach i demonach, upirach i mamunach, bohynach i topielców nawet nie wspominamy.

Z deptaka pobiegniecie w stronę szczytu góry Parkowej, by malowniczymi leśnymi ostępami dotrzeć do szczytu Huzary, na szczycie których skręcicie w prawo i zielonym szlakiem przez Jaworzynki pobiegniecie w stronę Dzielca. Trzymając się zielonego szlaku dobiegniecie następnie do znajdującego się na 71 kilometrze punktu kontrolnego na Przełęczy Beskid. Rezydujący tu wolontariusze ugoszczą Was serdecznie i to dwukrotnie. Skorzystajcie z ich pomocy i dobrego słowa, ponieważ tuż po opuszczeniu punktu zmierzycie się z Panią Lackową! Na dystansie 2,5 kilometra pokonacie 400 m przewyższenia! Prawdziwy horror, który na długo pozostanie w mięśniach i stawach. Oj będzie bolało!

Jak już uporacie z Lackową, pobiegniecie dalej czerwonym szlakiem na Ostry Wierch, zawdzięczający swoją nazwę głazom, którymi usiany jest ten szczyt. Powiadają, że na wzgórzu pochowano  syna właściciela huty szkła, który się powiesił. Jego niespokojny duch straszył kobiety zbierające grzyby. Zniknął za sprawą sprowadzonego przez mieszkańców Huty Wysowskiej tatrzańskiego bacy-czarodzieja.

Na Ostrym Wierchu wbiegniecie na żółty szlak, który przez Białą Skałę doprowadzi Was do Przełęczy Prehyba. Tu skręcicie w lewo i pobiegniecie w dół do Bielicznej, łemkowskiej wsi, po której została jedynie cerkiew i stary cmentarz. W ramach akcji „Wisła” jej mieszkańcy zostali przymusowo przesiedleni.

Biegnąc wzdłuż Białej, jednego z najniebezpieczniejszych potoków Beskidu Niskiego, dotrzecie do Izb, w których znajduje się największa na świecie hodowla konni huculskich. Dobiegając do drogi znowu odbijecie mocno w lewo, by domknąć pętlę na Przełęczy Beskid. Stąd czerwonym  szlakiem skierujecie się na Dzielec, skręcicie w lewo i Szlakiem Konfederatów dobiegniecie do Tylicza, wioski, której początki sięgają XIII wieku, kiedy to karawany kupieckie jadące z Węgier przez Sącz do Krakowa zatrzymywały się przy szczawowych źródłach.

Teraz czekać Was będzie mocny podbieg pod Szubienicę, na szczycie której wieszano niegdyś przestępców. Zawisła na niej także piękna Oryna niesłusznie posądzona o czary przez zawistne kobiety. Opuszczając Tylicz miniecie największą w Karpatach mofetę (zimny wyziew dwutlenku węgla). Zaraz za nią w ostatnim punkcie kontrolnym przy stacji narciarskiej Tylicz Ski będziecie mogli nabrać energii przed końcowym odcinkiem „Powrotu Nikifora”. Dalej pobiegniecie wzdłuż stoków Szalonego. Ten odcinek trasy kończy się schodami, na końcu których będziecie mogli rozpocząć ostry finisz, bowiem do mety zostanie już tylko ostatnie kilkaset metrów. Pomyślcie tylko o gorącym dopingu i cudownych emocjach, które wywołują ciarki na plecach. Tak zakończy się Wasza przygoda z najdłuższym festiwalowym dystansem i Igrzyskami Europejskimi, o których będzie przypominać wyjątkowy medal, jaki otrzymacie na mecie.

Czujecie się wystarczająco zachęceni?